12 juni Hotelhond in Cavaliere
Dit is Kaya, de hotelhond van Hotel Cap Negre in Cavaliere. Hij wacht de hotelgasten op en kijkt of alles goed gaat.
Kaya heeft zojuist geseind dat Mathijs nog een mandje brood moet krijgen, en zijn baas brengt dit. Mathijs en Irene zijn weer de laatste ontbijtgasten, Lampzwanzen...
Vandaag fietsen we naar Plage de la Fosette en de dag eindigt op het strand van Cavaliere, met wijn uit de supermarkt.
Op naar Hotel Le Petit Prince in Sainte-Maxime.
Zoals je misschien al weet is Le Petit Prince óók de titel/hoofdpersoon van een mooi Frans verhaal. Ik heb dat boekje bijna altijd bij me als ik op reis ga, het blijft leuk om te lezen.
Sainte-Maxime is een gezellige kustplaats. Het lijkt op Le Lavandou, maar dan met meer winkeltjes.
14 juni Toeristenval
We rijden naar het bergdorpje Grimaud. Hier krijgen we honger en dorst, maar we zijn bang
dat we in de toeristenval lopen!
We zien geen supermarktjes, alleen een druk en
klef terras met veel Duitse en Nederlandse spekkies.
Verderop zien we een leeg terras waar ze ganzenlever en rauwe tartaar
verkopen voor ruim €30,-.
Zo lopen we een tijdje uitgeput heen en weer. Uiteindelijk kiezen we toch voor het plebs. Op het laatste moment vinden we een Brasserie waar het rustiger is en we bestellen een omelet op een terras. Het is veel en vet eten. vliegen komen er op af en maken hun pootjes 'schoon' aan mijn vette servet. Met een vette wazige lens heb ik daar nog een geweldig filmpje van gemaakt:
Ik heb genoeg van al dat uit eten gaan en zeg tegen Mathijs: Ik wil niet meer zoveel spekken! Ik wil zelf koken!
Ik heb genoeg van al dat uit eten gaan en zeg tegen Mathijs: Ik wil niet meer zoveel spekken! Ik wil zelf koken!
Wanneer we naar de ruïne lopen, bovenop de berg, komt Mathijs nog een kat tegen en we praten wat met de Franse vrouw die deze kat heeft geadopteerd. (katten hebben geen bazen dus verwoord ik het maar zo) Ze legt uit dat de kat bevriend is met een hond die in dezelfde straat woont.
 |
| Deze hond is bevriend met de kat. |
 |
| Mathijs op de ruïne. |
15 juni Eindbestemming: Cap Esterel
Vandaag rijden we naar onze eindbestemming in Agay, namelijk Cap Esterel. Helaas kunnen we nog niet ons huisje in, want die moet eerst nog worden schoongemaakt. Daarom bestel ik maar alvast een Mojito. Maar als die op is, kunnen we nog steeds niet ons huisje in. Daarom bestel ik nog een Mojito, en nog één... Lekker in de warme zon... Aan het eind van de middag krijgen we de sleutel!
16 juni
Hoofdpijn-dag van de Mojito in de zon... Wat zonde!
In de avond lukt het me gelukkig weer om in bomen te klimmen, in Saint-Raphael, dus het gaat vooruit...
Daarna eten we een ijsje. Nadat we proosten met onze bolletjes ijs, valt het Ananas-bolletje van Mathijs op straat.
17 juni
Vandaag zitten we op het strand in Le Dramont.
In de ochtend redden we een jonge hagedis uit de wasbak van de keuken. Net een kleine krokodil, maar doodsbang. Hij komt niet meer over de rand omhoog, dus we zullen een handje helpen. Zijn klauwtjes zijn nog zo teer, dus we moeten voorzichtig zijn. Hagedisjes lijken hier op salamanders en kikkers, zowel de gezichtsuitdrukking als de manier waarop ze hun pootjes neerzetten. Vandaar dat ik misschien zoveel affectie voor ze voel. (ik ben groot fan van kikkers)
Maar als het nodig is, dan redden we óók torren! Wij maken geen onderscheid. Zelfs planten gooi ik nooit graag weg, ook al voel ik wel verschil tussen het één en het ander.. Ik geef toe dat ik niet echt treur om al die duizenden insecten die tegen onze auto zijn opgevlogen. Wel ben ik blij dat het snel gebeurt en dat ze er niets van kunnen voelen met een splats tegen de ruit. Hierna komen ze vast terug op aarde als iets 'beters' tussen haakjes.
Vandaag komen we goed in de vakantiestemming! De ochtenden hier beginnen met een wandeling langs de kust en een uitgebreid ontbijt op ons terras met de kikkers, gevolgd door een duik in het golfslagbad. Het zwembad is een paar stappen lopen vanaf ons huisje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten